Diagnoza psychologiczna do celów orzekania o stopniu niepełnosprawności to proces, którego celem jest ocena funkcjonowania poznawczego, emocjonalnego i społecznego danej osoby. Wyniki diagnozy stanowią jeden z elementów dokumentacji niezbędnej w procesie orzeczniczym.
Dla kogo?
Z takiej diagnozy mogą skorzystać:
- osoby ubiegające się o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (umiarkowanym lub znacznym)
- pacjenci z trudnościami w funkcjonowaniu codziennym z powodu chorób neurologicznych, psychicznych lub rozwojowych
- osoby z niepełnosprawnością intelektualną, spektrum autyzmu, ADHD, zaburzeniami pamięci, funkcji wykonawczych, afazją, padaczką lub chorobami neurodegeneracyjnymi (np. Alzheimer, Parkinson)
- osoby z obciążeniem rodzinnym chorobami otępiennymi
Jak przebiega proces diagnozy?
- Wywiad kliniczny – psycholog zbiera szczegółowe informacje dotyczące stanu zdrowia, przebiegu leczenia, historii edukacyjnej i zawodowej oraz codziennego funkcjonowania.
- Dobór metod – w zależności od zgłoszonych trudności i celu diagnozy psycholog wybiera odpowiednie narzędzia diagnostyczne.
- Badanie testowe – wykonywane są standaryzowane testy oceniające m.in. pamięć, uwagę, tempo pracy umysłowej, logiczne myślenie czy funkcje językowe.
- Omówienie wyników i przygotowanie opinii – na podstawie uzyskanych danych psycholog przygotowuje pisemną opinię, którą można przedłożyć w Zespole ds. Orzekania o Niepełnosprawności.
Co zawiera opinia?
Opinia psychologiczna zawiera opis funkcjonowania pacjenta, wyniki testów oraz wnioski diagnostyczne. Może zawierać również zalecenia dotyczące dalszego postępowania terapeutycznego, edukacyjnego lub zawodowego.